Ik mag dit verslag schrijven, en ik doe het deze keer geheel vrijwillig, want ik was zo’n beetje de veroorzaker van deze rit. Als lid van PATAN (de vereniging voor achterwielaangedreven vooroorlogse Citroëns) en tevens lid van TAN Zuid (van de Traction-Avants) had ik op de nieuwjaarsreceptie van PATAN geopperd dat het wel een mooi idee zou zijn om samen een rit te organiseren. Dat geeft iedereen de gelegenheid om eens de andere typen oude Citroëns te zien. Want een plaatje van een oude auto in een boek is leuk, maar om ze te zien rijden in het Hollandse landschap is 100x zo mooi.

Daarbij komt dat beide clubs echt heel gezellig zijn, dus toen ’s ochtends de koffie met vlaai op tafel stond, was het ijs snel gebroken.

De organisatoren van deze rit verdienen een pluim voor de bijzonder goed verlopen tour. Wim en Lidwieke Huizer hadden een route bedacht die via Belgisch Limburg (o.a. Maaseik) de Maas overstak en ons daarna weer terugvoerde naar Nederland. In het Belgische deel was ruime belangstelling voor de oude auto’s die met hun rustige tempo de winkelende, trouwende en hegknippende Belgen verrasten. Zo hadden ze in ieder geval wat te vertellen die avond aan het bier in hun staminee…

Pieter Wokke had bijzondere rallyeborden laten maken met daarop de logo’s van beide clubs, Limburgse wapens en een foto van het witte dorp Thorn. Met wat fröbelwerk bevestigden wij dat trots op onze bumper. Toen ik klaar was viel mijn oog op een andere auto waarop de eigenaar een fietskaartklem gemonteerd had. Gewoon ertussen steken en klaar!

Jan Uylings gaf het startsein voor onze rit. In zijn gloedvolle welkomstwoord verzocht hij de Traction rijders vriendelijk om vooral niet te gaan bumperkleven of in te halen bij de wat oudere auto’s. We hoefden die dag gelukkig geen verbalen uit te schrijven, want het samen rijden ging prima.

De routebeschrijving gaf aan waar je goed kon pauzeren onderweg. Je zag dan ook hier en daar wat groepjes neerstrijken op de diverse terrassen voor de lunch. Wij vonden een leuk plekje achter de kerk van Neeroeteren (B), waar we de picknick kleedjes konden uitspreiden met een paar andere deelnemers. De frigoboxen (zo heet dat ding in België) gingen open en het werd een heel gezellige lunch met elkaar. En zo’n eenvoudige picknick onderweg hielden ze vroeger, getuige de foto’s in ons familie album. En deze plakken we erbij voor de kinderen!

Het leek die middag wel of onze Limburgse landgenoten een siësta hielden. Geen fiets of voetganger was er te zien na de lunch, dus wij konden in alle rust de dromerige dorpjes doorkruisen. In Stevensweert kwamen we iedereen weer tegen op de Markt. Dit prachtige dorpsplein was snel gevuld met onze auto’s.

Op het grote terras in het zonnetje werden al de nodige sterke verhalen verteld onder het genot van een ‘pilske’. Sommigen moesten wat langer wachten op hun ijsthee, want de bediening draaide dol van onze ‘overval’. Ik wilde natuurlijk weer eens wat anders en zat als laatste in een heerlijke ijssorbet te lepelen. Veertig dorstige kelen keken verlekkerd naar dat ene ijsje, dus ik trok mijn pet maar wat verder over mijn ogen….

Verder ging onze tocht door het afwisselende landschap. We reden binnendoor richting Roermond en kwamen er in het drukke centrum even stil te staan. En toen stond daar die ene ‘jongen met het fototoestel’. Helemaal gek werd ie van al die mooie oude auto’s. Wij stonden muurvast in het verkeer en hij bleef maar plaatjes schieten. Leuk toch?!

Wim’s route leidde ons langs de grintplassen en drijvende huizen van Marina Oolderhuuske. Het was een mooi gezicht om de vele zeiljachten en zeilbootjes op het water te zien laveren. En toen kwam Thorn….

Een mooi wit stadje en woonplaats van mede-Tractionnist Chris Hahn. Hij zal nog wel wat te horen krijgen over ons bezoek…We wilden graag even door het plaatsje wandelen en we vonden dat onze historische automobielen uitstekend pasten op het plein voor en achter de kerk. De koster kreeg het nogal benauwd van al deze wetsovertreders en maakte aanstalten om de plaatselijke veldwachter er bij te roepen. Dat bleef ons gelukkig bespaard en zo konden de vele toeristen genieten van onze glimmende verzameling blik.

Het leukste fotomoment van de dag was toen een hele groep ruige motormannen in zwarte pakken bewonderend alle Citroëns kwam bekijken - benzine verbroedert.

Na deze tussenstop waren we snel weer bij het startpunt in Ittervoort om op het terras een afscheidsborrel te drinken. TAN Zuid penningmeester Rolf van der Zande bedankte in een uitbundig dankwoord de organisatoren van deze leuke dag, Wim Huizer, Ton van Heesch, Jan Uylings en hun echtgenotes.

Deze goede samenwerking tussen de beide verenigingen werd nog eens onderstreept door Joost Naaborg, voorzitter van PATAN. Het was een sfeervolle en amicale dag die ons als vrienden allemaal weer liet genieten van het prachtige erfgoed van André Citroën.

Marc Vos