TAN Afdeling Zuid 
3 maart 2007
Hallo Tractionistes,
Het verwijderen van de voor- en achteras
Voor we begonnen hadden we ruim de tijd om na te denken over hoe we de restauratie zouden inkleden. We waren na het vorige project ervan overtuigd dat we niet een statisch geheel over moesten houden in onze sleutelruimte omdat je jezelf hier na verloop van tijd aan gaat ergeren. Ons vorige project, de Vespa Ape, stond continue op de zelfde plaats op blokken. Dit zorgt ervoor dat je een vaste hoek in je sleutelruimte kwijt bent en dat beperkt je weer in je mogelijkheden.
Dus de ideeën begonnen te reizen om een stellage te maken op zwenkwielen waardoor de carrosserie in zijn geheel te verplaatsen is. Op een sleuteldag bij één van de leden van de afdeling zuid lag nog een stellage die hij voor dit zelfde doel had gebruikt. Hij gaf aan dat we deze konden lenen (waar we hem zéér dankbaar voor zijn, je hoeft dan het "wiel" tenminste niet zelf uit te vinden) en dus werd aan het einde van de dag de boel achter in onze bestelwagen geladen en mee huiswaarts genomen.
De eerste as die we verwijderden, was de vooras. Wij hebben ervoor gekozen om de gehele vooras in één keer ervoor uit te rijden en deze dan pas te demonteren. Dit is iets wat ik waarschijnlijk een volgende keer niet meer zou doen. Op deze manier hou je een best groot en niet altijd even gemakkelijk te hanteren deel over. Soms heeft dit ook voordelen maar, volgens mij meer nadelen.
Het moeilijkste van dit werkje is het vinden of hebben van de juiste maat sleutel voor de bouten waarmee de wig van de vooras mee aan de coque zit gemonteerd. Het gaat hier om een moer met de maat 41 die de meeste mensen niet op voorraad hebben. Echter als je verder kijkt zal je zien dat het hebben van een grote doppenset geen overbodige luxe is dus deze werd dan ook aangeschaft. Nu de moeren zijn los (na het nodige vloek- en stookwerk omdat ze echt vast zaten) en na het ondersteunen van de carrosserie ter hoogte van de voorportieren werd de as in zijn geheel naar voren gereden. De vooras verwijderd en dus komt deel één van de stellage eronder. Enkele balken van hout, twee zwenkwielen en een paar metalen strips die in de juiste vorm worden gezet. De voorkant is klaar.
Verder met de achterkant. Bij een vooroorlogse carrosserie zoals deze zit aan de zijkant achter de portieren een gat. In dat gat zit de voornaamste bout (eigenlijk een tapeind met moer) voor de ophanging van de traverse voor de achteras. In het boek staat dat je hiervoor een speciaal stuk gereedschap voor nodig hebt, maar wij hebben gemerkt dat voor alleen de demontage een gewone dopsleutel voldoende is. Bij de montage heb je deze sleutel echter wel nodig voor de afstelling. Vanuit de binnenkant normaal achter de bekleding zitten de twee andere bouten van de traverse. Eerst de auto achter opkrikken en opvullen ter hoogte van de achterportieren. Daarna de schokbrekers demonteren en de achteras moet eronder vandaan kunnen. Dat zou ook moeten lukken, zij het niet dat dit geheel (waarschijnlijk nooit los geweest) in de loop der tijd flink vast is gaan zitten en dit heeft ons het nodige wring en slagwerk gekost. Maar goed, het kan niet anders de traverse moet naar achter schuiven en dit gebeurt dan ook. Zorg wel dat je (voor je aan de as begint) eerst alle verbindingen zoals remleidingen en kabels demonteert.
Nu de achteras is er ook onder vandaan en deel twee van de stellage kan er ook onder worden gebracht. Ook weer enkele balken, twee zwenkwielen en wat stripmateriaal en vóila, de auto staat bijna klaar voor de straler op hoogte en niet onbelangrijk verplaatsbaar.
We gaan nu verder met de demontage van de voor en achter as. Ondertussen gan we de auto voorbereiden op de straalwerkzaamheden door alle draadgaten van boutjes te voorzien en alle afgebroken draadeindjes eruit te halen.
Voorlopig genoeg werk dus!
Au Revoir!
Frank en Francis Kok
