Deze nostalgie heeft zich nog steeds gemanifesteerd in tussentijdse contacten en vriendschap.

Vooral de leden zijn fervente bezoekers bij onze activiteiten en sleuteldagen. Het organisatieteam bestond uit Rolf en Monique van der Zande, Geert en Leontien van Eijk, Jan en Lutgard de Bruyckere en Jozef Opdeweerdt. Deze hebben niets nagelaten om deze najaarsrit in een volwaardige reünie te laten verworden. Zelfs de weergoden werkten enorm mee, om het weekend van veel zon en fijne temperatuur te voorzien.

De belangstelling was dan ook groot. Ruim 42 Tractions waren van de partij op het verzamelpunt de Priorij van Corsendonk in Oud-Turnhout. Men kwam van Zuid-Limburg tot Zeeland, een bont gezelschap.

In de catacomben van een van de mooi gerestaureerde gebouwen werd de koffie/thee en jus geserveerd, maar te weinig stoelen voor alle deelnemers.

Met het welkomstwoord door de voorzitter van de BOCC, Jozef Opdeweerdt die dit in weergaloos Bourgondisch dialect kon verwoorden, zette de toon voor de dag. De ritmeesters van TAN-Zuid en BOCC hadden hun werd voortreffelijk gedaan en daardoor konden de equipes snel de route op. Langs dreven, boerderijen en weilanden en zelfs enkele kleine dorpen werd de weg gevonden naar de voormalige hoeve Castelree, die tegenwoordig een pleisterplaats is voor fietsers, autorijders en wandelaars.

We werden getrakteerd op een lezing over de “dodendraad”. Een niet erg bekend fenomeen als relikwie uit de oorlog 14-18. Deze oorlog is nog steeds voor de Belgen een trauma en wat voor ons Nederlanders nauwelijks aandacht heeft gekregen in de geschiedenis, media en beleving, Jammer, want onze neutraliteit was ons destijds veel waard geweest. De presentatoren van deze lezing t.w. Herman Janssen en Frans van Gils, van de Heemkundekring Amalia van Solms brachten deze geschiedenis op stijlvolle wijze onder onze aandacht, met beeld en geluid en filmpjes. Ook voor veel Belgische leden was de informatie nieuw, hoewel deze oorlog meer invloed heeft gehad op het land als de tweede wereldoorlog.

Dit “gordijn “met elektriciteit, waar 2000 volt op stond, was aangelegd vanaf de kust tot aan Aken. De onbekendheid met elektra was voor vele in het zuiden fataal geworden. Afschuwelijke beelden van verbrande ledematen illustreerde nogmaals de verschrikking van een oorlog of scheiding van mensen. Menigeen heeft associaties gehad met de Berlijnse Muur en recent de strijd in Kobani.

De persoonlijke verhalen, avonturen en relevante informatie over de bouw, met de nodige consequenties maakte veel indruk. De afsluiting met een lied over de scheiding van gezinnen, door deze primitieve “ijzeren gordijn” maakte veel los. Vrijheid is meer dan een loze mediakreet!

Het vervolg van de rit, was zodanig gepland dat we diverse plaatsen met gedenktafels konden bezoeken waar wetenswaardigheden van deze Dodendraad op stonden vermeld, als een grenshuisje, een replica van een transformatorhuisje, gebouwd door leerlingen van de plaatselijke technische school. Ook nog een ontmoeting met de voormalige spoorlijn Tilburg – Turnhout, het Belse lijntje kwam er in voor.

Bij Merksem werden we van de weg af gedirigeerd door een echte “boef” (een verklede Geert van Eijk) naar het gevangeniscomplex. De gebouwen en omheiningen, midden in de bossen, deden denken aan zwaar bewaakte concentratiekampen. Ook het lokale kerkhof waar de boeven uiteindelijk ook begraven werden was een stopplaats. Toch wijken de Belgische gedetineerden naar Nederland??

Deze omgeving is dun bevolkt en tijdens de ritten we kwamen ook plaatsnamen tegen waarvan we nimmer gehoord hadden als Wortel, Tielendorp, Minderhout, Castelree, Lille en daarbij passeerden we ook tig keer de Nederlandse en/of Belgische grens. Uiteraard door Baarle-Hertog en Baarle-Nassau.

Onderweg veel bekijks van de lokale bevolking, die een dergelijke invasie van Nederlandse oldtimers erg waardeerden.

De afsluiting wederom in de Hoeve Castelree, waar we door de voorzitters en organisatoren werden toegesproken.  De wens werd geuit om dit weer een keer mogelijk te maken en spontaan kwam het aanbod om de traditionele aspergerit ook de BOCCC uit te nodigen. Voor de meesten was er daarna een uitgebreide warme stampotten buffet, wat ons geweldig smaakte.

Inmiddels was er al een buitje gevallen en na de maaltijd probeerden de meeste Trax rijders hun huisje op te zoeken, zonder natte voeten te krijgen. Een geslaagde dag, zonder uitvallers en met veel genoegen kijken we er op terug.

John Branderhorst